Gürbüz Doğan Ekşioğlu, söyleşilerinde maviden, yeşilden, elmadan söz eder. Mavi ile yeşilin birbirine girdiği, elmaların yetiştiği bir Anadolu kenti olan Ordu’da büyümüştür. Kuşlar, salt simgesel figürler değil, büyüdüğü koşullardan kalan imgelerdir. Renk ve biçim, çocukluğunun görsel belleğinden derledikleri ile ortaya çıkar. 

Öyküsellik, keskin bir ironi ile kesişir onun yapıtlarında, bakışta anlam netleşir. Gürbüz Doğan, anlatır; birkaç çizgi, imge ve figürle… Kedilerin ironik bakışı, kuşların umudu, kitapların ağırlığı, zamanın saatlerle ortaya çıkan kaotik devinimi, merdivenlerin yukarıya  sonsuza uzanışı, bazen yaşamımızda iz bırakmış kimliklere saygı duruşu; salt sanatçının değil bütün bunları içselleştirmiş diğerlerinin de seçimidir. Sanatçı malzemesini seçer, onu tekniği, birikimi, duyarlılığı ile harmanlar. Sonunda izleyiciye kalan kendi seçimleriyle yüzleşmedir. 

Çalışmaları 30’a yakın ülkede yayınlanmış olan sanatçının illüstrasyonları; The New Yorker Dergisi'nde 8 defa kapak olarak kullanılmıştır. Ayrıca Forbes Dergisi'nde, New York Times Real Estate ekinin kapağında, op-ed sayfası ve Book Review ekinde illüstrasyonlarına yer verilmiştir. UNICEF sanatçının 2 adet çalışmasını kartpostal olarak yayımlamış ve tüm dünyada 300.000 adet satışa sunmuştur.  Uluslararası ve ulusal birçok jüri üyeliği de olan sanatçı halen Yeditepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi kadrosunda öğretim üyesi olarak görevine devam etmektedir. 4 ayrı kitabı vardır. 3’ü yurtdışı olmak üzere 37 kişisel sergi açmıştır.